Rag woven bag of memories

Vier jaar na de dood van onze Enja was ik dan zover, dat ik bewaarde kleren, van de laatste periode toen ze vaak bij ons logeerde, en van haar als klein kleutertje, durfde te verknippen tot reepjes en tot patchworklapjes, voor de binnenkant van deze tas. Ik heb het op mijn hevelriet geweven, rondom aan de binnenkant haar cyanotypieportretje dat ik eerder op zijde had afgedrukt. Dierbare herinnering op zichzelf. En de rest? Die mocht weg…