een vrouw wast aan een beek

Witte kleren wast zij in een beek. Terwijl zij tegelijkertijd even opkijkt.
Wat haalt haar op dat moment uit haar concentratie? Misschien is zij een vluchtelinge in een ver land. Maar ieder mens heeft en zoekt zijn of haar eigen verhalen.
Wat spreekt, in dit portret, zijn de stenen als de stille getuigen van deze vrouw. Dat geldt ook voor de weerspiegelingen in het water. Misschien zijn zij wel mede de hoofdpersonen. Maar toch, de blik van deze vrouw, maakt toch echt haar de hoofdpersoon.