Onze tijd met Enja vloog om, al waren de laatste jaren lang niet altijd gemakkelijk. Want ook onze dochter zelf vloog uiteindelijk veilig, maar eenzaam en wel, haar leven uit. Voor mijn gevoel leeft ze nu in het Licht.
Ze heeft te lang gevochten, geprobeerd en geworsteld. Uiteindelijk maakte ze zich los van onze wereld, met de haar dierbare maar toch ook ruwe bergen, haar warmte nam afscheid van de koude van de stenen.
Voor ons toch nog onverwacht, als een soort bliksemschicht. En haar leven viel uiteen in een droom, van allemaal prachtige kleuren.
Met Vaart.
Het duister kan het duister niet verjagen,
Dat kan alleen het licht.
Haat kan haat niet verjagen,
Dat kan alleen liefde….
Martin Luther King
Geef een reactie